W kraju rządzonym demokratycznie istnieje wiele praw. Najważniejszym z nich jest konstytucja, czyli nadrzędny akt prawny. Ta obecnie obowiązująca w Polsce została uchwalona w 1997 roku. Pierwsza polska konstytucja pochodzi natomiast z roku 1791 i powszechnie uważa się, że jest pierwszą konstytucją w Europie, a drugą na świecie, zaraz po konstytucji Stanów Zjednoczonych. To Konstytucja 3 Maja, której rocznicę corocznie obchodzimy jako święto narodowe. Obecna konstytucja Rzeczypospolitej Polski składa się z preambuły i trzynastu rozdziałów, w których znajdują się dwieście czterdzieści trzy artykuły prawne. Krótko odpowiadając na pytanie, co to konstytucja, można powiedzieć, że to zbiór nadrzędnych praw obowiązujących w danym kraju. Preambuła konstytucji to rodzaj wstępu – ta w polskiej konstytucji dotyczy priorytetowych wartości polskiego społeczeństwa, podkreśla równość obywateli w zakresie praw i obowiązków i odwołuje się do chrześcijańskiego dziedzictwa narodu, podkreślając jednak, że przekonania religijne są kwestią indywidualną i wszyscy obywatele są równouprawnieni wobec państwa. Pierwszy rozdział dotyczy ustroju państwa, drugi wolności, praw i obowiązków człowieka i obywatela, a trzeci źródeł praw. Czwarty rozdział określa działanie Sejmu i Senatu, piąty prezydenta, szósty Rady Ministrów i administrację rządową, a siódmy samorząd terytorialny. Kolejne rozdziały dotyczą sądów i trybunałów, organów kontroli państwowej, finansów publicznych, stanów nadzwyczajnych, zmian konstytucji i przepisom przejściowym i końcowym.
