Zaparcie stolca decyduje się jako za ciągłe odstępy pomiędzy wypróżnieniami (rzadziej aniżeli 2 razy w tygodniu) i/lub oddawanie stolców z dużym wysiłkiem. Tejże firmy nie używa się natomiast w nawiązaniu do dzieci karmionych piersią, które potrafią oddawać stolec chociażby 8-10 razy na dzień czy raz na kilka dni. Gdy sytuacjom tymże nie asystuje zmęczenie apetytu oraz brak wagi ciała, to wszystko kryje się w możliwościach normy. Zaparcie u dzieci jest zwłaszcza charakter czynnościowy (bez wyraźnej podstawy), także ma źródło organiczne (jak efekt dolegliwości Hirszprunga, niedoczynności tarczycy, nadwrażliwości pokarmowej, zespołu Downa).

Jak specjalista stawia diagnozę?

U 90% dzieci rozpoznanie można przeznaczyć na bazie wywiadu oraz analizowania fizykalnego dziecka. U innych 10% stawua się takie zagadnienia badawcze, jak:
Okres pasażu znaczników z analizą ich bycia a ich umieszczenia w jelicie grubym. Badanie polega na przyjęciu 20 znaczników dziennie przez 6 dni, i nowego – wykonaniu przeglądowego RTG brzucha, na jakim potem uczy się rozmieszczenie znaczników. Są to modyfikacje analizowania polegające na 3-dniowym czasie połykania znaczników czy ograniczeniu ich później do 10 dziennie. Okres pasażu można zauważyć również formą izotopową.

Manometria – polega na rejestracji ciśnień na wysokości zwieraczy odbytu i w bańce odbytnicy, podatności bańki odbytnicy i odruchu zwiotczenia zwieracza wewnętrznego odbytu po zapełnieniu balonu włożonego do bańki odbytnicy.
Przy założeniu dolegliwości Hirschsprunga lub niezależnej choroby składa się wlew kontrastowy jelita grubego.
Badanie histopatologiczne bioptatu z gotowej partii jelita grubego pozwala potwierdzić choroba Hirschsprunga.

Zaparcia u dzieci – leczenie

Leczenie zaparcia u dzieci jest procesem długotrwałym, wymagającym cierpliwości oraz systematyczności. Zwykle opiera się z dwóch etapów: we wczesnej porze (będącej na ogół parę dni) należy oczyścić jelito wielkie z zalegających mas kałowych, przez wykorzystywanie makrogoli drogą doustną i wykorzystywanie wlewek doodbytniczych. W drugiej fazie leczenia (trwającej chociażby kilka miesięcy) dochodzi się do zastosowania właściwej częstotliwości wydalania stolca oraz nieprzyjęcia do zalegania mas kałowych w jelicie grubym. Zajmuje się niejednokrotnie:
•środki osmotycznie czynne (laktuloza i polietylenoglikole – PEG),
•środki stymulujące (senes, bisakodyl, sole magnezu),
•środki działające poślizgowo (olej mineralny, płynna parafina).
Niezwykle ważne jest, aby zwrócić uwagę na dietę dziecka. Winno ono pić duże liczby wody i wprowadzać dietę bogatą w błonnik, tj. suszone owoce, rodzynki, buraki, brokuły, ciemne pieczywo, kasze gruboziarniste. Należy u dziecka wykorzystać także potrzebę wypróżnień – zapraszanie do wpływania na nocnik czy muszlę klozetowej po posiłkach. Momentami konieczna jest pomoc psychologa, a rodzice nie winni karać dziecka za brudzenie bielizny lub za nieoddanie stolca, i później wynagradzać za jego odpowiednie oddanie. Dziecko należy zmuszać do pracy ruchowej, bardzo istotne jest prowadzenia dzienniczka wypróżnień. Funkcjonowanie jest ciągłe, a za wielkie odstawienie leków służy do nawrotu zaparć u dzieci, natomiast właściwie wykonywane przy determinacji rodziców oraz specjalistów, niejednokrotnie odbywa się sukcesem.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek niejednokrotnie jest efektem nieleczonej czy niewłaściwie leczonej choroby cewki moczowej czy pęcherza moczowego, która rozprzestrzeniła się do nerek. Wtedy należy jak najszybciej zastosować właściwe leczenie. W innym razie może dołączyć do wzrostu przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, i w konsekwencji do niewydajności tego narządu. Jakie są etiologie oraz sygnały odmiedniczkowego zapalenia nerek? Na czym polega leczenie tej dolegliwości?
Odmiedniczkowe zapalenie nerek to dolegliwość, w procesie której, w końcu stanu zapalnego, dochodzi do zniszczenia tkanki śródmiąższowej nerek oraz komórek kanalików nerkowych. Nieleczona czy niewłaściwie leczona może doprowadzić do trwałego zniszczenia nerek, a w konsekwencji do ich niewydajności.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek – etiologie

Odmiedniczkowe zapalenie nerek ważne są bakterie. Niejednokrotnie atakują pałeczki jelitowe oraz gronkowiec. Do zakażenia dochodzi jeśli nasz układ immunologiczny jest osłabiony. Narażone są osoby, które przez większy okres przyjmowały antybiotyki czy środki immunosupresyjne i osoby po sposobach na drogach moczowych. Za zapalenie dróg moczowych odpowiadają także zarazki przekazywane drogą płciową. Chlamydie, mikolazmy, dwoinka rzeżączki oraz mikroorganizmy. Niejednokrotnie atakują kobiety aktywne seksualnie. Zapalenie dróg moczowych częściej spotyka kobiety, rzadziej panów. Dzieje się tak, ponieważ drogi moczowe kobiet są odmiennie zbudowane aniżeli drogi moczowe panów. U kobiet cewka moczowa jest mniejsza oraz bakteriom łatwiej jest wniknąć do niej.
Ryzyko zachorowań na odmiedniczowe zapalenie nerek narasta z względu:
•osłabienia odporności organizmu,
•dny moczanowej,
•kamicy nerkowej,
•chorób budowy układu moczowego,
•cukrzycy.
Na zapalenie dróg moczowych zwłaszcza narażone są kobiety w ciąży oraz płód i kobiety w podeszłym wieku.

Odmiedniczowe zapalenie nerek – sygnały

W ciężkiej formie dolegliwości symptomem dominującym jest nagły, silny ucisk w strefie lędźwiowej (jedno czy dwustronny), jaki może przenikać do pachwiny. Także pojawiają się sygnały kluczowe dla zapalenia dolnych dróg moczowych:
stan podgorączkowy czy temperatura
ogólne zmęczenie
nadciśnienie tętnicze
choroby ze strony układu pokarmowego: uciski brzucha, wymioty oraz mdłości
tzw. sygnały dyżuryczne: ucisk podczas wydalania moczu, częstomocz, liczne parcie na mocz z towarzyszącym pieczeniem, krwiomocz
Symptomem charakterystycznym, wskazującym na stan zapalny nerki, jest dobry symptom Goldflama. Jeśli specjalista uderza w okolicę lędźwiową pleców, chory czuje dotkliwy ucisk. Gdy zapalenie jest efektem niewyleczonego zapalenia pęcherza, chory może czuć również dyskomfort przy uciśnięciu strefie nadłonowej.
Formę długa przebiega skąpo objawowo czy bezobjawowo, aż do zaawansowanego stadium przewlekłej niewydajności nerek.

Odmiedniczkowe zapalenie nerek – diagnoza

W pierwszej kolejności składa się badanie moczu. Powszechnie występuje białkomocz oraz mniej czy bardziej nasilony krwiomocz. Wzrost ilości krwinek białych oraz bakterii w moczu jest umiarkowany. W badaniach krwi na stan zapalny wskazują podniesione CRP oraz OB. Znajduje się również leukocytozę oraz rozwój poziomu mocznika, który sugeruje na schorzenia pracy nerek.

Ucisk jąder może mieć naprawdę niezwykle ogromne etiologie. Zaliczamy do nich nowotwór jąder czy pęknięcie tętniaka aorty brzusznej. Jakie inne etiologie może powodować ucisk jąder? Jakie inne sygnały wtórują poważnym wadom jąder? Na czym dobrze polega leczenie, jeśli kłopot dotyczy jąder?

Ucisk jąder – sygnały

Ucisk jąder to nie jedyny symptom, jeśli z jądrami dzieje się coś niepokojącego. Jedno z jąder że być znacznie powiększone oraz cięższe, co kojarzy się z wielkim dyskomfortem podczas chodzenia. Ucisk może się także pojawiać tylko przy dotykaniu jądra. Wraz z uciskiem jądra może się także pojawiać jego zaczerwienienie, obrzęk, liczne oddawanie moczu czy uciążliwe oddawanie moczu. Jakie dolegliwości łączą się z powyższymi sygnałami oraz uciskiem jąder?

Ucisk jąder – etiologie

Ucisk jąder może sugerować wiele groźnych choroby połączonych z tym narządem. Istotne jest, by go nie lekceważyć oraz nie ignorować, jednak zgłosić się do specjalisty. Najpopularniejszą etiologią ucisku jąder jest skręt jądra. Do najpoważniejszych etiologii ucisku jąder jest jednak pęknięcie tętniaka aorty brzusznej, która zagraża zdrowiu jak oraz byciu. Niezwykle trudny dla zdrowia oraz bycia jest też nowotwór jąder. Kłopot w tym, iż nowotwór jąder nie zawsze okazuje się nagłym uciskiem. Czasem może kształtować się bezobjawowo czy ból jądra może pojawić się tylko przy dotykaniu. Nowotwory jądra przejawiają się dużym bólem jąder wyłącznie w małym procencie wypadków. Jądro że być znacznie powiększone, boleć tylko przy dotyku i może być bardzo twardsze. Charakterystycznym symptomem w nowotworze jądra może stanowić też zwiększony ciężar jądra oraz dyskomfort odczuwalny w podbrzuszu. Kolejną poważną etiologią ucisku jąder jest skręt jąder. Jest to również jedna z najpopularniejszych etiologii pojawienia się bólu jąder. Skrętowi jąder wtóruje silny, jednostronny ucisk, który pojawia się szybko. Ucisk może promieniować na podbrzusze oraz pachwiny. Przy skręcie jąder pojawia się również zaczerwienienie moszny oraz asymetryczne jądra. Skrętowi jąder może towarzyszyć także temperatura oraz wymioty. Skręt jąder pojawia się niejednokrotnie u chłopców w czasie dojrzewania oraz maluchów. Kolejną etiologią ucisku jąder jest zapalenie najądrza. Dolegliwość ta prezentuje się ciężkim uciskiem najądrza. Bólowi może towarzyszyć obrzęk oraz zaczerwienienie jąder. Przy zapaleniu najądrza może się także pojawić liczne oddawanie moczu czy ucisk towarzyszący oddawaniu moczu. Do zapalenia jądra może dojść podczas mienia na różyczkę, świnkę, a dodatkowo w procesie zakażenia wirusowego. W zapaleniu jądra pojawia się ucisk jąder, jądra są stwardniałe, a ucisk pojawia się także w jamie brzusznej. Zapaleniu jądra może prowadzić również zmęczenie, wymioty, temperatura oraz dreszcze. Przepuklinie mosznowej także wtóruje ucisk jąder. Jedną z etiologii przepukliny mosznowej jest powstały guz w obszarze moszny. Guz jest zawsze wielki oraz miękki. Po powiązaniu nasieniowodów towarzyszyć może także ucisk jądra, który pojawia się podczas współżycia, wytrysku, a również podczas wysiłku sportowego.

Poszukując sposobów na drogą i zdrową cerę, pozbawioną oznak starzenia, zdecydowanie należy zwrócić uwagę na specyficzne właściwości witaminy E. Uznawana za witaminę młodości, wykazuje ona bowiem efektywne działanie nawilżające, odżywiające oraz odmładzające skórę. Wyniki jej mienia są zauważalne i trwałe, a jej obecność w kosmetykach i codziennej diecie wspiera funkcjonowanie organizmu i korzystnie działa na kondycję skóry. Na czym polega fenomen witaminy E i z czego wynika jej efektywność?

Witamina E w kosmetyce – naturalny element o wielkiej mocy

Warto podkreślić, że witamina E nie stanowi pojedynczej cząstki, natomiast wiąże się z ośmiu związków, których struktura jest podobna – określane tokoferolami, związki te wykazują istotne działanie dla kondycji skóry. Witamina ta hamuje utlenianiu białek, lipidów oraz ŹRÓDŁA w ludzkim systemie, co oznacza, że przeciwdziała ich niszczeniu. Jej spełnienie nie jest to wyłącznie objawowe – witamina dociera w głębokie, newralgiczne powłoki skóry i tam efektywnie niweluje oznaki jej starzenia. Zdolność dogłębnej penetracji bariery lipidowej skóry wiąże się najistotniejsza w odniesieniu do pielęgnacji. Witamina E wzmacnia i uszczelnia błonę komórkową, co sprzyja zachowaniu odpowiedniego poziomu wody – skóra pozostaje nawilżona i jędrna, pozbawiona oznak nadmiernej suchości. Ważną rolę, odgrywaną w ludzkim organizmie przez witaminę E można motywować jej udziałem w czasach metabolicznych. Składa się bowiem, że jej deficyt iż w skrajnych wypadkach skutkować schorzeniami neurologicznymi i procesami degeneracyjnymi w mózgu, które pojawiają się w ciągu starzenia. Obecność wspomnianych tokoferoli, zawartych w witaminie E efektywnie zabezpiecza organizm człowieka przed szybkim i postępującym starzeniem – podstawą tej warty jest neutralizacja wolnych rodników.

W czym jest witamina E? Kompleksowe wspomaganie zdrowia dietą

Pielęgnacja skóry w celu opóźnienia procesów starzenia jest pewnym z elementów kompleksowej dbałości o jej stan. Witamina E powinna być również dostarczana organizmowi w postaci zwykłej – jako element codziennej, dobrze zbilansowanej kuracji. Należy wiedzieć, że źródłem witaminy E są roślinne oleje, orzechy oraz zielone warzywa liściaste. Są ją także ryby, ziarna zbóż i kiełki pszenicy, nasiona oraz zielony groszek. Naturalna witamina E dostępna jest to w systematycznie spożywanych posiłkach, dzięki czemu możliwe jest jej kompleksowe wpływanie na cały ludzki organizm – witamina ta chroni przed powstawaniem miażdżycy, pobudza układ odpornościowy oraz obniża ryzyko zaistnienia chorób neurodegeneracyjnych, pojawiających się w późniejszym wieku. Jej leczenie jest to holistyczne i nie obniża się wyłącznie do obszaru kosmetyki i dermatologii. To duże, bo piękna cera uzależniona jest nie tylko od wykorzystywanych kosmetyków, jednak też od prowadzonego trybie życia, w tym oraz od preferowanej kuracji – warto więc dostarczać organizmowi właściwych ilości tej dobroczynnej witaminy w jakiejś postaci.

Czarnuszka siewna jest powszechnie uznawana za jedną z najlepszych roślin, jakie są na własnej planecie. Specjaliści stwierdzają mnóstwo wartości medycznych czarnuszki, twierdzą również, że są one cięższe aniżeli mnóstwo antybiotyków. Może pomóc w pozbyciu się z organizmu odpornego na metycylinę gronkowca złocistego oraz pomóc w odtruciu ciała po zanieczyszczeniu go bronią chemiczną. To jednak nie wszystkie magiczne wartości cudownej rośliny. Znawcy określają czarnuszkę mianem super środka. Znajduje się, że może ona pomóc przy leczeniu nowotworów, innych nadwrażliwości czy chorób związanych z układem krążenia. Dowiedz się zatem więcej ciekawych informacji właśnie na temat czarnuszki.

Czarnuszka – wartości odżywcze

W dzisiejszych czasach ponownie odkrywamy cudowne wartości czarnuszki. Warto wiedzieć ile ważnych dla naszego organizmu witamin i elementów mineralnych zawiera. Są to pomiędzy innymi: Nienasycone kwasy tłuszczowe: kwas linolowy, kwas oleinowy, kwas alfa-linolenowy, Fosfolipidy i fitosterole, Flawonoidy i równie cenne saponiny, Białka, Węglowodany, Alkaloidy na przykład: nigellinę, nigellaminę, nigellidynę, nigellicynę, Olejek eteryczny zawierający pomiędzy innymi: tymochinon, limonen, karwakrol, karwon i rozmaite, Witaminy A, Witamina E, Witamina F, Witamina B1,Witamina B3,Witamina B6,Biotyna,Związki mineralne cynku, Związki mineralne selenu, Związki mineralne magnezu, Związki mineralne wapnia, Związki mineralne żelaza, Związki mineralne sodu, Związki mineralne potasu.

Czarnuszka – wartości zdrowotne

Dzięki tak wielu składnikom odżywczym, możemy wymienić mnóstwo wartości zdrowotnych czarnuszki. Będą toż pomiędzy innymi: Antybakteryjne, antywirusowe i przeciwgrzybicze funkcjonowanie. Szczególnie cieszy się wykorzystywanie czarnuszki przy przeziębieniach oraz nieżytach górnych dróg oddechowych i leczeniu kataru.. Dzięki zawartości olejków eterycznych rozszerzają się oskrzela, i to z kolei poprawia ich pracę. Olejki eteryczne oddziałują również na zmniejszenie ilości śluzu i pomagają jego robienie z organizmu. Oprócz leczenia przeziębień, czarnuszka pomaga również przy leczeniu przeróżnego rodzaju dolegliwości grzybiczych. Pomocne funkcjonowanie przy leczeniu cukrzycy. Naukowcy przeprowadzili analizowania, których wyniki pokazują, iż czarnuszka zmniejsza poziom glukozy we krwi, przy czym zwiększa również wydzielanie insuliny. Pomoc w leczeniu nadciśnienia. Spożywanie czarnuszki umożliwia obniżyć tętnicze ciśnienie krwi i chroni przed zakrzepami. Znajduje się również, że osoby, które weszły do naszej kuracji czarnuszkę są mniej narażone na zachorowanie na miażdżycę. Funkcjonowanie przeciwpasożytnicze. Specjaliści potwierdzają, że olej z czarnuszki wspiera leczenie: tasiemca, owsików, blastocytozy, włośnia krętego.

Czarnuszka – wykorzystanie

Czarnuszkę zajmuje się powszechnie jako dodatek do chlebów lub serów, szczególnie do sera korycińskiego. Żeby jednak bardzo wykorzystać jej medyczne wartości najlepiej jest spożywać je na surowo lub pod formą oleju. Olej składa się formą bardziej skoncentrowaną, co powoduje większe natężenie magicznych substancji, które ma czarnuszka. Olej jest również dobrą alternatywą dla osób, którym nie przypada do gustu smak czarnego kminu. Zdecydowanie łatwiej będzie przełknąć łyżkę oleju lub dołączyć go do ulubionej sałatki aniżeli przegryźć zmielone chociażby ziarna czarnuszki.

 Kwestia szczepienia w naszym kraju jest bardzo popularna, ale w temacie szczepionek społeczeństwo jest mocno podzielone. Część polskiego społeczeństwa twierdzi, że dzięki szczepieniu w okresie jesienno-zimowych, a także wiosennym nie chorują, a jak chorują, to grypa czy inne przeziębienie przechodzą w zdecydowanie lepszy sposób. Z kolei druga grupa polskiego społeczeństwa mówi, że szczepienie jest ryzykowne. Podają przykłady mówiące o tym, że były przypadki zachorowań, a także śmierci. Faktycznie, były takie przypadki, aczkolwiek w każdym temacie zdarzają się skrajne przypadki. Przeciwnicy szczepionek oraz samego szczepienia podkreślają fakt, że szczepionki tworzy koncern farmaceutyczny, który chce zarobić, a samo szczepienie tak naprawdę nic nie daje, to znaczy ani nie pomaga, ani nie szkodzi pacjentowi decydującemu się na szczepienie. Zatem powstaje podstawowe pytanie – czy warto się szczepić?

Różne szczepionki

Szczepienie zwykle kojarzy nam się z młodzieńczymi latami, gdzie razem z całą  klasą i panią wychowawczynią chodziliśmy do pielęgniarki, aby zaszczepiła nas przeciwko grypie. Jednak szczepienie to nie tylko ochrona przed złapaniem grypy. Ostatnio coraz częściej w mediach, prasie, telewizji czy w sieci internetowej możemy poczytać o szczepionce na pneumokoki. Powstaje od razu pytanie polskiego Kowalskiego, kiedy się szczepić na pneumokoki i oczywiście jakie są koszty tego szczepienia. Otóż okazuje się, że szczepienie to dotyczy jedynie dzieci, a mówiąc bardziej ściśle noworodków. Jak pojadą statystyki przedstawione przez Ministerstwo Zdrowia, szczepienie przeciwko pneumokokom zwykle odbywa się w drugim miesiąca życia dziecka, a szczepionkę podaje się w wyniku zastrzyku domięśniowego. Szczepić można wszystkie dzieci oczywiście po uprzednim zbadaniu je przez lekarza rodzinnego pediatrę. W przypadku przeziębienia u dziecka szczepić nie wolno, należy zatem wtedy poczekać, aż dziecko będzie w pełni zdrowe i przystąpić do szczepienia swojej ukochanej pociechy przeciwko pneumokokom.

Pneumokoki

Również należy sobie odpowiedzieć na pytanie, a może nawet przede wszystkim, co to są pneumokoki. Otóż pneumokoki to bakterie, które ściśle należą do bardzo częstych przyczyn zakażeń bakteryjnych u dzieci. Najczęściej pneumokoki występują w gardle, często również w nosie dziecka i tak naprawdę nie wywołują żadnych niepokojących objawów, dlatego rodzic może nie dostrzegać potrzeby zaszczepienia dziecka. Jak zapewniają medycy, szczepienie przeciwko pneumokokom jest bardzo bezpieczne i przede wszystkim specjaliści gwarantują, że taka szczepionka jest niezwykle skuteczną formą zabezpieczenia przez pneumokokami. Cóż, trzeba zatem zaufać specjalistom i poddać swoje dziecko takiemu szczepieniu, zamiast potem żałować, że chcieliśmy zaoszczędzić kilkanaście złotych, a teraz dziecko musi leżeć w szpitalu tygodniami, a nawet w trudniejszych przypadkach miesiącami na oddziale dla noworodków.